سمنو چیست و چه طور تهیه می‌شود؟

واقعا چه طور می‌شود به سوال سمنو چیست پاسخ داد جز این‌که بگوییم سمنو مائده‌ی آسمانی است. سمنو، خوردنی‌ای شبیه حلوا است ولی کمی رقیق‌تر اما برخلاف حلوا شیرینی‌اش کاملا طبیعی است. این خوردنی کهن با نوروز و سفره‌ی هفت‌سین پیوند خورده و کارکرد آیینی دارد، با این حال در وقت‌های غیرنوروزی هم خوردنش خیلی می‌چسبد. 

در متون قدیمی آمده: سمنو «طعامی است که در آن میوه و جوز می‌اندازند و گندم را على‌حده سبز می‌کنند و آن طعام جشن است و به نذر و نیت می‌پزند». منظور از جوز در این متن همان گردو است.

طرز تهیه سمنو

پایه‌ی اصلی و اولیه‌ی این خوردنی، گندم است. برای تهیه‌اش، گندم سالم و تمیز را می‌خیسانند و چند روز مرطوب در جای تاریک و خنک نگه می‌دارند تا گندم نیش بزند. این نیشک و جوانه‌های گندم نباید سبز شوند؛ همان وقتی که نقره‌ای شدند، آنها را می‌کوبند و یا چرخ می‌کنند و بعد از صاف کردن، شیره‌ی آنها را با آرد و آب روی حرارت ملایم می‌گذارند. حالا سمنو وارد مرحله‌ی حساسی شده؛ هم زدن مداوم سمنو باعث غلیظ شدن، کش آمدن و جا افتادنش می‌شود و نباید گذاشت که ته بگیرد چون تلخ می‌شود.

در دیگی مخصوص، این عصاره‌ی سرحال را با آرد تمیز روی شعله ملایم مخلوط می‌کنند. سمنوپز ها، ساعت‌ها کنار هم هستند که از آن مراقبت کنند. آن را با کفگیرهای مخصوص مدام هم می‌زنند تا ته نگیرد و جا بیفتد. ملایمت شعله خیلی مهم است چون خامی طعم را می‌گیرد و شیرین‌اش را لذیذ می‌کند. بعد سر دیگ را محکم و آن را دم می‌کنند. عطر قوی امید از آن بلند می‌شود. باید دقت کرد که طرز تهیه این خوراکی لذیذ تاثیر چشم‌گیری در فواید سمنو خواهد داشت. 

این کار مشارکت و تلاش دورهمی اهالی سمنوپز را می‌طلبد که مدت‌ها برایش برنامه‌ریزی‌ کرده‌اند. قبل از دم کردن سمنو، مرسوم است که مغزهایی مثل گردو، بادام، پسته و فندق در آن می‌ریزنند و گاهی مانند سمنوی محلی ساوا مغزهای متفاوتی مانند الوک یا مغز بنه به دل سمنو می‌زنند که این مغزهای خوشمزه برکتش و خاصیتش را بیشتر می‌کنند.