کاسرول؛ خوشمزگی در سادگی
کاسرول خوشمزگی در عین سادگی است. نامش را از «تابه سس» در فرانسوی گرفته، اینطور هم به ظرف غذا نسبت داده می‌شود و هم به هر غذایی که در آن ظرف می‌پزند. با این شیوه، برش‌های معمولی مواد غذایی را روی هم مرتب می‌چینیم و آنها را به وعده‌های غذایی دلچسب و خوشمزه تبدیل می‌کنیم. زیبایی واقعی آن در ساده پختنش است.
دستورهای آشپزی اولیه کاسرول یا کسرول شامل برنجی بود که کوبیده می‌شد. آن را در ظرفی سفالی با مخلوطی از سبزیجات یا گوشت ترکیب می‌کردند و در گودالی زیرِ زمین با گرمای غیرمستقیم آتش می‌پختند. بزرگ‌ترین مزیت این ظرف‌ها نحوه جذب گرما و انتقال یکنواخت آن به محتویات آن بود.
آناتومی کاسرول
کاسرول در اواسط قرن بیستم به عنوان روشی برای مصرف مواد غذایی مانده از وعده‌های قبلی، محبوبیت بیشتری پیدا کرد. هرچند بعدها با مواد غذایی تازه خوشمزگی‌اش بیشتر زیر دندان رفت، اما هنوز بعضی کاسرول‌ها یک هدف ساده را دنبال می‌کنند: استفاده از مواد غذایی مانده و مهیا کردن یک وعده غذایی راحت و خوشمزه بدون صرف هزینه‌ی اضافی. پس معماری آن ترکیبی از ذوق و سلیقه خودمان و مواد دلخواه‌مان است.
شالوده این مواد غذایی معمولا یک ماده نشاسته‌ای چسبناک مانند آرد، برنج، ماکارونی یا سیب‌زمینی و لحاف روی آنها پنیر یا آرد سوخاری است.
گاهی مایعاتی مانند آب میوه، شیر یا عصاره گوشت و سبزیجات نیز می‌توانند به محض سرهم کردن غذا اضافه شوند.
با این حال، بیشتر کاسرول‌ها ۵ بخش اصلی و شگفت‌انگیزی دارند: پروتئین، نشاسته، سبزیجات، سس و پنیر. با هر ترکیبی از این ۵ ماده می‌توانیم یک وعده غذایی لذت‌بخشی تهیه کنیم.
پروتئین
این بخش شامل هر نوع گوشت خرد شده از جمله گوساله، مرغ، بوقلمون و … است. غیر از گوشت، سویا و حبوباتی مانند لوبیا، پروتئین مناسبی به ویژه از نظر قیمتی هستند.
نشاسته
هرچند معمولا در این مواقع به سیب‌زمینی فکر می‌کنیم، اما ماکارونی، برنج، کینوا و جو هم به همین خوبی هستند. سیب‌زمینی‌ها را می‌توانیم خام اضافه کنیم ولی برنج و ماکارونی و جو را بهتر است قبل از افزودن به ظرف، کمی بپزیم.
سبزیجات
کاسرول یکی از خوشمزه‌ترین راه‌ها برای افزودن سبزیجات به غذا است. سقفی برای استفاده از سبزیجات وجود ندارد. گل کلم، بروکلی، فلفل دلمه‌ای از جمله خوشمزه‌های کاسرول است. البته همیشه پیاز و سیر تفت داده مخلوط را لذیذتر می‌کنند.
سس
سس همان چیزی است که کاسرول ما را به یک معجون فوق‌العاده تبدیل می‌کند. بنا به سلیقه و مواد داخل کاسرول می‌توانیم سس‌های خوشمزه و جدیدی آماده کنیم. از کشک زرد می‌توانیم سسی جالب و متفاوت درست کنیم، مهیاوه به تنهایی می‌تواند طعم غذا را خاص کند، با مغز بنه سس پستوی وطنی درست کنیم یا ترکیب عرق سیر و دارچین با خامه جذاب خواهد شد. سس‌ها می‌تواند سبزیجات معطری هم همراه خود داشته باشند. وجود کرفس کوهی یا نعنای محلی در بعضی از آنها طعم غذا را ویژه‌تر می‌کند.
پنیر
این ماده غذایی، عامل تعیین‌کننده دیگری برای خوشمزگی کاسرول است. ما می‌توانیم با استفاده از تیکه‌های پنیرهای طعم‌دار قوی مانند پنیر سیامزگی یا پنیر کوزه رازیانه و سبزیجات معطر به جای پنیر پیتزا، هم سلامتی بیشتری به غذا بدهیم و هم طعم غذا را ویژه‌ی خودمان کنیم.
چند راز تهیه بهتر کاسرول
- رطوبت اضافی سبزیجات را قبل از پختن بگیریم.
سبزیجات منجمد به ویژه می‌توانند مشکل‌ساز شوند. آنها را در آبکش بریزیم تا آب اضافی خود را از دست بدهند. در مورد قارچ‌ها نیز باید احتیاط کنیم. بهتر است از قبل پخته شوند تا آب اضافی‌شان گرفته شود.
- سبزیجاتی را که زمان پخت طولانی‌تری دارد، نیم پز کنیم.
بعضی سبزیجات و صیفی‌جات مانند سیب زمینی و هویج سرعت پختشان کندتر است و به پای سرعت پخت بعضی دیگر مانند کلم بروکلی نمی‌رسند. پس بهتر است آنها را از قبل نیم‌پز کنیم.
- پاستا را دندان‌گیر آماده کنیم.
اگر پاستای معمولی را در حالت خشک به کاسرول اضافه کنیم، فرصت پخت درست و حسابی به آنها نمی‌دهیم و اگر آن را کامل بپزیم، ممکن است شفته درآید. بهتر است بافت پاستا را دندان‌گیر و اَل‌دنته آماده کنیم که به حدود۳ تا ۵ دقیقه پخت در آب جوش نیاز است.
- قبل از پخت از دمای مناسب کاسرول‌مان مطمئن شویم.
یکی دیگر از جذابیت‌های کاسرول این است که می‌توانیم آنها را فریزر کرده و یک روز دیگر بخوریم. اگر این کار را به درستی انجام ندهیم، زحمت‌مان به باد می‌رود. قبل از پخت حتما کاسرول را با گذاشتن در یخچال یخ‌زدایی کنیم. این کار ممکن است حتی یکی دو روز طول بکشد. همچنین همزمان با روشن کردن فر، آن را از یخچال بیرون بیاوریم تا با اتاق هم‌دما شود و بعد در فر بگذاریم.
منابع:
تالیف‌ترجمه: گروه ساوا