اومامی؛ مفرح مزاج
اومامی چیست
یک قرن از کشف مزه‌ی اومامی در ژاپن گذشت و حدودا ۸۰ سال بعدش در سال ۱۹۸۵ این مزه‌ی نورسیده، به رسمیت شناخته شد.
تعریفش راحت نیست؛ مزه‌ای است مفرح مزاج که ما را به اشتهای بیشتر وا می‌دارد.
این خوشمزگیِ همراه با لذت، یکی از مزه‌ها‌‌ی اصلی و در کنار ۴ مزه‌ی دیگر قرار گرفت. ترجمه‌ی تقریبی اومامی، لذیذ است.
کاشف اومامی
سال ۱۹۰۸ بود که شیمی‌دانی ژاپنی به نام «کیکونائه آکدا»، در حین خوردن شام با خانواده‌اش، ناگهان از خوردن دست می‌کشد.
مزه‌ای جدید در دهانش حس می‌کند که نه شور و شیرین و نه ترش و تلخ است بلکه آن مزه، لذت‌بخش است.
آن شب، داشی (یکی از سوپ‌های اصلی در آشپزی ژاپنی) لذیذتر از شب‌های دیگر بود.
پس از چند بار ریختن و خوردن او متوجه تفاوت شد. آن شب، نوع جلبکدریایی به نام «کومبو» به غذا اضافه شده بود.
خوشمزگی غذا به لطف ترکیبات شیمیایی همان جلبک اتفاق افتاد.
او کریستال‌های قهوه‌ای اسید گلومات را که حامل این مزه‌ی ویژه هستند، جدا کرد تا آنها را بهتر بشناسد.
او در نهایت آن را «آجی‌نوموتو» یا «جوهر طعم» نامید. او باور داشت که زبان مزه‌ی گلومات را به عنوان نشانه‌ای برای حضور پروتئین می‌پندارد.
۷ اکتبر برابر با ۱۶ مهر زادروز معرف این مزه‌ی خوش است.
خوردنی‌های اومامی‌دار
آن دلیل لذت بردن از خوردن قارچ، گوجه‌فرنگی رسیده، پنیر، گوشت و ماهی پرورده وجود مزه‌ی دل‌انگیز اومامی است.
مزه اومامی را می‌توانید در این محصولات ساوا پیدا کنید:
-
پنیر سیامزگی۱،۱۵۰،۰۰۰ ریال